Ανθολογία Ποιήσεως Περάνθη

Η Ποιητική ανθολογία, παλαιό είδος της Ελληνικής Γραμματολογίας παρουσιάζεται, για πρώτη φορά, τον δεύτερο αιώνα π.Χ. από τον Μελέαγρο , με τον τίτλο “Στέφανο” και την ακολούθησαν η Anthologia Graeca κι η Ελληνική Παλατινή Ανθολογία, που περιέχουν ωδές, επιγράμματα, γνωμικά των αρχαίων επιγραμματοποιών και των ποιητών. Ο όρος (που κυριολεκτικά σημαίνει συλλογή ανθέων), πρωτοχρησιμοποιείται στην Ελληνιστική εποχή και δηλώνει συλλογές εκλεκτών έργων ή αποσπασμάτων έργων διάφορων συγγραφέων, και μάλιστα με παιδαγωγικό (ή και λατρευτικό) σκοπό. Στην Ανθολογία Περάνθη οι ποιητές δεν παρουσιάζονται αλφαβητικά, αλλά χρονολογικά, κατά σειρά που εμφανίστηκαν στα ελληνικά γράμματα, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να λάβει μια εικόνα της πορείας και της εξέλιξης του ποιητικού λόγου. Ουσιαστικά αποτελεί μια ιστορική διαδρομή της νεώτερης ποίησης . Να σημειωθεί ότι υπάρχει ένα βιογραφικό σημείωμα για κάθε ποιητή που αφορά τη ζωή, τα έργα του, κι ένας βιβλιογραφικός οδηγός που βοηθά τον αναγνώστη ή τον ερευνητή να οργανώσει τις δικές του μελέτες.

Περιεχόμενα του έργου:

Ο Μιχάλης Περάνθης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Μιχάλη Γ. Παπαδόπουλου) γεννήθηκε στην Άρτα και καταγόταν από τα Τζουμέρκα. Το 1934 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο τμήμα πολιτικών και οικονομικών επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1933 με δημοσιεύσεις στίχων στο “Μαθητικό Τύπο” και τον “Ελεύθερο Λόγο της Άρτας” και συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά (“Νέα Εστία”, “Πάνθεον”, “Καλλιτεχνικά Νέα”, “Πνευματική Ζωή”, κα.), αρχικά με το ψευδώνυμο Όλμος Περάνθης. Εκτός από την ποίηση ασχολήθηκε με την πεζογραφία, τη λογοτεχνική μελέτη και μετάφραση, την παιδική λογοτεχνία και την κριτική, ενώ επιμελήθηκε εκδόσεων ποιητικών και πεζογραφικών ανθολογιών και Απάντων νεοελλήνων συγγραφέων.