Α. Τάσσος

Πολύ περισσότερο από κάθε γλυπτό η ζωγραφικό, ένα χαρακτικό έργο για να το αισθανθούμε χρειάζεται πρώτα να το καταλάβουμε, κι ακόμα η εντύπωση που θα μας προκαλέσει μια ξυλογραφία ή χαλκογραφία, θα αποτελέσει το κίνητρο και τον ερεθισμό για την προσπάθεια που θα κάνουμε να συλλάβουμε το νόημα του έργου, το μήνυμα της παράστασής του, τη στράτευση ή «επιστράτευση» του καλλιτεχνικού δυναμικού του και τέλος την τεχνική του.
Με τις σκέψεις αυτές και με την ευκαιρία της πρώτης έκθεσης ξυλογραφίας που οργανώνεται στην Εθνική Πινακοθήκη με έργα του έλληνα ζωγράφου-χαράκτη Τάσσου, νομίζω πως οι ακόλουθες γραμμές, αν μπορέσουν να δώσουν στον επισκέπτη τις ιστορικές και τεχνικές περιγραφές της ξυλογραφίας και τον βοηθήσουν να μορφώσει μια κατά το δυνατόν πλήρη γνώση όχι μόνο για την ιστορική εξέλιξη της και νια τη γέννηση της πρώτης εικόνας της, αλλά και για την τεχνική της, τότε ίσως η προσπάθεια του Μουσείου και του έργου που φιλοξενείται θα έχει σωστό και διαλογικά εκφραστεί.
Μια τέτοια αναζήτηση θα μπορούσε, φαντάζομαι, να φωτίσει σημαντικά τον τρόπο δημιουργίας της τεχνικής και της ζωγραφικής έκφρασης της ξυλογραφίας, την δύναμη της συνεργασίας ξύλου και τυπώματος γιό την εξωτερίκευση των συναισθημάτων και των εμπνεύσεων του καλλιτέχνη και την προσπάθεια υποταγής της ύλης (ξύλου και χαρτιού) στη γόνιμη ενέργεια της ιδέας, της αρμονίας και της τεχνικής του χαράκτη.