Βασίλης Τσιτσάνης

Πιο εύκολο είναι να γράψει κανείς ένα βιβλίο από έναν πρόλογο. Στις λίγες αράδες του, καλείσαι να δώσεις την πρώτη, την καλύτερη εικόνα. Κι αν αυτό που έπεται αφορά πρόσωπα γνωστά και από όλους αναγνωρισμένα, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο. Βασίλης Τσιτσάνης τ’ όνομά του. Τραγούδησε τη ζωή του Ρεμπέτικου. Τσιτσάνης και Ρεμπέτικο. Όταν μιλάμε για τον έναν εννοούμε και το άλλο. Ο πρώτος ανέδειξε το δεύτερο και εκείνο με τη σειρά του καθιέρωσε τον πρώτο. Η γενιά μου, η γενιά η μετά τον πόλεμο του ’40, βρήκε “φτασμένους” τραγούδι και ερμηνευτή. Τους αγκάλιασε όπως το τραγούδι του Μίκη και του Μάνου Χατζιδάκι. Όπως τα τραγούδια των Beatles και των Rolling Stones. Ερωτεύτηκε μέσα από αυτά, έκλαψε το χωρισμό, νοστάλγησε στιγμές που δεν πρόλαβε να ζήσει, καταδίκασε στιγμές που πόνεσαν.
Όσοι από εμάς έτυχε να βρεθούμε σε πολιτικά “κυνηγημένα” στρατόπεδα, βρήκαμε στους στίχους του Τσιτσάνη αποκούμπι. Δεν ήταν οι επαναστατικοί στίχοι του Μίκη – αυτοί μας συνόδευαν στις πλατείες και στις διαδηλώσεις. Ήταν ο Τσιτσάνης που μας συντρόφευε σε στιγμές μοναχικές, όταν ο πόνος, η χαρά, ο θυμός και ο έρωτας ξεχύλιζαν από τις νεανικές καρδιές μας. Που μας συντρόφευε στα ταβερνάκια μαζί μ’ ένα ποτήρι φτηνό κρασί.
Δεν κάναμε την επανάστασή μας μέσα απ’ αυτά τα τραγούδια. Ζήσαμε και εξακολουθούμε να ζούμε τραγουδώντας τα. Γιατί η επανάσταση κάποτε τελειώνει, η ζωή δεν σταματά ποτέ. Κυρίες και κύριοι, ο Βασίλης Τσιτσάνης και το ρεμπέτικο σας καλωσορίζουν μέσα από τις σελίδες που ακολουθούν, σ’ αυτή τη μία, μοναδική Ζωή.

Μαζί: 4 CD με τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη.