Το ότι η Τραγωδία και η Κωμωδία έχουν τον ίδιο θεϊκό πρωταγωνιστή, τον Θνήσκοντα Θεό, που η ήττα του είναι μια νίκη, τον είρωνα Μπούφο που η χαζομάρα του ντροπιάζει τη δήθεν σοφία – αυτό είναι ένα μυστήριο της διονυσιακής θρησκείας, που η πραγμάτευσή της εδώ είναι αναγκαστικά ατελής… Ελπίζω κάποια μέρα να επανέλθω στο ζήτημα και να προσπαθήσω να καθορίσω παραπέρα τις σχέσεις που έχουν η Τραγωδία και η Κωμωδία μεταξύ τους και με την κοινή τους πηγή στην ιεροτελεστία…