Μια φορά ήταν ένας μόνος του

Θα σας πω ιστορίες μυθικές του μπαρμπα-Τζωρτζ. Όσες θυμάμαι κι όπως μούρχονται στο νου, ανάκατα, η μια μέσα στην άλλη, κάποιες μπορεί να παίρνουν ένα τέλος, άλλες όχι, φράσεις μισοτελειωμένες, ζωές μισές, τρύπια ονόματα απ’ τον καιρό, σήματα από κομμένα πόδια…     .
… Είχα, λοιπόν, γνωρίσει κάποτε τον Τζωρτζ. Έναν Εγγλέζο. Μια μέρα – πάει να πει, μετά από πολλά πού ίσως; ποτέ μην αναφέρω – μπήκε ο μπαρμπα-Τζωρτζ σε μια σοφίτα. Κι έμεινε.