Ο Νίκος Κουρούσιης είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης Κυπριακής τέχνης. Ανήκει στη μικρή εκείνη ομάδα των καλλιτεχνών που με το πρωτοποριακό και καινοτόμο τους έργο ανανέωσαν τη δεκαετία του ΄60 , το περιεχόμενο και ιδιαίτερα τη μορφή της σύγχρονης Κυπριακής τέχνης. Η γενιά αυτή των Κυπρίων καλλιτεχνών συγχρόνισε τις εικαστικές της αναζητήσεις με το παγκόσμιο εικαστικό γίγνεσθαι.
Ο Νίκος Κουρούσιης σπούδασε στο Λονδίνο στο Hornsey College of Art και στο Saint Martin’s όπου είχε καθηγητή τον Philip King.
Μέχρι το 1968 η ζωγραφική του θα κινηθεί στα πλαίσια των αφαιρετικών λεξιλογίων αντλώντας ταυτόχρονα από τον αγγλικό κονστρουκτιβισμό αλλά και τη ζωγραφική των καλλιτεχνών του St.Ιves. Στη συνέχεια θα προχωρήσει σε πιο αφαιρετικά σχήματα με έκδηλο το ενδιαφέρον του στην έννοια του χώρου.
Σταδιακά θα οδηγηθεί στην εξερεύνηση, πέρα από τον πλασματικό και του πραγματικού χώρου καθώς και της έννοιας του χρόνου, με κατασκευές και εγκαταστάσεις στο χώρο. ΄Ηδη από το 1976 δημιουργεί κατασκευές – περιβάλλοντα στο χώρο, εμπλέκοντας στο έργο του τον ευρύτερο φυσικό χώρο, με τον οποίο το έργο δημιουργεί μια δυναμική σχέση. Ανοίγει ταυτόχρονα ένα εννοιολογικό διάλογο με το κοινό . Το έργο του γίνεται έτσι, ο καταλύτης ενός ευρύτερου φιλοσοφικού και
κοινωνικού διαλογισμού.
Η εξερεύνηση και η υιοθέτηση καινούργιων μέσων έκφρασης τον ωθεί πολύ γρήγορα να ασχοληθεί και με video και με τις νέες τεχνολογίες , τις οποίες χρησιμοποιεί στις διάφορες εγκαταστάσεις του.
Η έρευνα του για την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην παραγωγή του έργου τέχνης ξεκίνησε το 1987, όταν προσκλήθηκε από το Pratt Institute της Νέας Υόρκης , ως επισκέπτης καθηγητής.
Η θεματογραφία του Νίκου Κουρούσιη συνδέεται άμεσα με το μύθο, από τον οποίο αντλεί αρχέτυπες υπερχρονικές έννοιες που συνδέονται με τη ζωή και το θάνατο και τις οποίες επεξεργάζεται ανιχνεύοντας νέες εικαστικές κατευθύνσεις και πειραματιζόμενος καινούργια εκφραστικά μέσα.
Ο Νίκος Κουρούσιης σπούδασε στο Λονδίνο στο Hornsey College of Art και στο Saint Martin’s όπου είχε καθηγητή τον Philip King.
Μέχρι το 1968 η ζωγραφική του θα κινηθεί στα πλαίσια των αφαιρετικών λεξιλογίων αντλώντας ταυτόχρονα από τον αγγλικό κονστρουκτιβισμό αλλά και τη ζωγραφική των καλλιτεχνών του St.Ιves. Στη συνέχεια θα προχωρήσει σε πιο αφαιρετικά σχήματα με έκδηλο το ενδιαφέρον του στην έννοια του χώρου.
Σταδιακά θα οδηγηθεί στην εξερεύνηση, πέρα από τον πλασματικό και του πραγματικού χώρου καθώς και της έννοιας του χρόνου, με κατασκευές και εγκαταστάσεις στο χώρο. ΄Ηδη από το 1976 δημιουργεί κατασκευές – περιβάλλοντα στο χώρο, εμπλέκοντας στο έργο του τον ευρύτερο φυσικό χώρο, με τον οποίο το έργο δημιουργεί μια δυναμική σχέση. Ανοίγει ταυτόχρονα ένα εννοιολογικό διάλογο με το κοινό . Το έργο του γίνεται έτσι, ο καταλύτης ενός ευρύτερου φιλοσοφικού και
κοινωνικού διαλογισμού.
Η εξερεύνηση και η υιοθέτηση καινούργιων μέσων έκφρασης τον ωθεί πολύ γρήγορα να ασχοληθεί και με video και με τις νέες τεχνολογίες , τις οποίες χρησιμοποιεί στις διάφορες εγκαταστάσεις του.
Η έρευνα του για την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην παραγωγή του έργου τέχνης ξεκίνησε το 1987, όταν προσκλήθηκε από το Pratt Institute της Νέας Υόρκης , ως επισκέπτης καθηγητής.
Η θεματογραφία του Νίκου Κουρούσιη συνδέεται άμεσα με το μύθο, από τον οποίο αντλεί αρχέτυπες υπερχρονικές έννοιες που συνδέονται με τη ζωή και το θάνατο και τις οποίες επεξεργάζεται ανιχνεύοντας νέες εικαστικές κατευθύνσεις και πειραματιζόμενος καινούργια εκφραστικά μέσα.