Ο Δημήτρης Γληνός gεννήθηκε στη Σμύρνη στις 22 Αυγούστου 1882. Το 1899 πήγε στη Αθήνα και γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1905  με άριστα, και συνέχισε τις σπουδές του στην Ιένα και τη Λειψία της Γερμανίας. Σταδιοδρόμησε ως εκπαιδευτικός στη Μικρά Ασία, καθηγητής του Αρσακείου Λυκείου Αθηνών, Σύμβουλοςκαι Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Παιδείας της προσωρινής κυβέρνησης της Θεσσαλονίκης (1917).
Ήταν ο βασικός υπεύθυνος και σχεδιαστής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1913, που εκφράστηκε με τα λεγόμενα Νομοσχέδια Τσιριμώκου που κατατέθηκαν αλλά τελικά δεν ψηφίστηκαν. Επίσης, εισηγήθηκε το διάταγμα για την εισαγωγή της δημοτικής στη στοιχειώδη εκπαίδευση και έγινε έτσι ο πρωτεργάτης της λεγόμενης "γλωσσοεκπαιδευτικής" μεταρρύθμισης. Το 1935 εξορίστηκε στον Άη Στράτη από την δικτατορία Κονδύλη, όπως και αργότερα από τη δικτατορία Ι. Μεταξά. Το 1936 εξελέγη βουλευτής.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, πρωταγωνίστησε στις διεργασίες για την ίδρυση του ΕΑΜ και συνέταξε το ιδεολογικο-πολιτικό μανιφέστο "Τί είναι και τί θέλει το ΕΑΜ". Ο θάνατος τον βρήκε τα Χριστούγεννα του 1943, έπειτα από μια εγχείρηση και ενώ ετοιμαζόταν να μεταβεί στην Ελεύθερη Ελλάδα, προκειμένου να ηγηθεί της κυβέρνησής της. Υπήρξε μέλοςκαι ηγετική φυσιογνωμία του Εκπαιδευτικού Ομίλου από το 1911 και επί σειρά ετών.
Έργα του: Δημιουργικός ιστορισμός (1920), Γυναικείος ανθρωπισμός (1921), Οι χοίροι υΐζουσιν (1921), Ένας άταφος νεκρός (1925) κ.άλ. Εξόριστος κατά την τετραετία της δικτατορίας Μεταξά (1936 - 1940), έγραψε την Τριλογία του Πολέμου.