Έναυσμα για τη συγγραφή αυτού του δοκιμίου υπήρξε η πραξικοπηματική επιβολή του μονοτονικού συστήματος γραφής της ελληνικής γλώσσας. Ο συγγραφέας καταδεικνύει με αδιάσειστα στοιχεία τη σκευωρία που εξυφαίνεται για την υπονόμευση όλων των εδραίων αξιών μας και ορθώνει το δικό του ΑΝΤΙ στις επιθέσεις που δέχεται η Γλώσσα, η Παιδεία, ο Ελληνισμός.

«Να καταλάβουμε το ποιός είναι αυτός που μας πνίγει και να Αντι-σταθούμε όσο είναι ακόμα καιρός. Γιατί η ασφυξία που θα τυλίξει αυτόν τον τόπο κι εμάς που τον κατοικούμε, όπως το διαισθάνθηκε και ο Άγγελος Σικελιανός, θα είναι ένας πολύ, πολύ οριστικός θάνατος».