Σε μας τους μεταγενέστερους ο Gustav Mahler κατέλειπε, πέρα απ' την γοητεία της μουσικής του, τον μίτο για να ανακαλύψουμε μέσω της Τέχνης και των αισθητικών αξιών δυνατότητα υπαρξιακής αυθυπέρβασης και ψηλάφησης του Απείρου και Αιωνίου.
Ο Mahler κράυγασε στη δεύτερη συμφωνία του: "θα αναστηθεί, ναι, θα αναστηθεί, καρδιά μου, μέσα σε μια στιγμή! Ότι κέρδισες, στο Θεό, στο Θεό θα σε οδηγήσει".