Η σύγχρονη ελληνική σκέψη και ειδικότερα η επιστημονική κοινότητα δεν έχει κατορθώσει να κατανοήσει αποτελεσματικά τις ιδέες της φιλελεύθερης πολιτικής παράδοσης ούτε να ενστερνιστεί τις αυθεντικές αξίες που συνιστούν το ηθικό υπόβαθρο των σχετικών πολιτικών επιλογών. Αντίθετα τόσο όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους θιασώτες των ιδεών αυτών αλλά και όσοι από ποικίλες σκοπιές τις επικρίνουν παραμένουν ουσιαστικά ξένοι προς την ιστορική λογική και την εσωτερική συνθετότητα της φιλελεύθερης σκέψης, αγνοώντας, όχι πάντα καλόπιστα, τις αντινομίες και τις υπεύθυνες επιλογές τις οποίες συνεπάγεται. Για το λόγο αυτό μας χρειάζεται, πιστεύω, σοβαρή αναστροφή με τους κλασικούς της πολιτικής που ασχολήθηκαν συστηματικά με την ιδέα της ελευθερίας και προβληματίστηκαν γύρω από τον χαρακτήρα της δημοκρατικής κοινωνίας.