...Προβάλλεται ήδη το ερώτημα θα ήτο ορθόν να θεωρηθή ως ηθικός συνυπεύθυνος ο ιατρός εκείνος, όστις αποκαλύπτει εις την Γυναίκα αυτήν κατά την επίσκεψίν της εκείνη ότι διατελεί έγκυος, όταν εκείνη έπραξε τι αφ΄εαυτής υπό του νόμου απαγορευμένον - δηλαδή τη διακοπή της κυήσεως;

Όταν γυνή τις, ας είπω τιμωρηθή (;) δια μίαν πράξιν της τοιαύτην παρά τα δεδοξασμένα - σήμερον ακόμη δυστυχώς - με τα αποτελέσματα της πράξεως ταύτης, σπεύδουσα εις τον ιατρόν προσπαθεί παντοιοτρόπως ν΄αποπλανήσει αυτόν μη εκθέτουσα σαφώς ή αποκρύπτουσα  επιτηδείως την αληθήν κατάστασίν της, δια να προκαλέσει ούτος εν αγνοία, εν τη ενσυνειδήτω εκτελέσει του καθήκοντός του διαγνωστικώς, ό,τι εκείνη επιθυμεί κι επιδιώκει...